چرا این دردای لعنتی تموم نمیشن پس ؟!

خسته ام

خستههه

جسمی ؟!

نه !

جسمم یه جسده که وادارش کردن با چشای باز مرگو به جون بخره !

روحم خسته ست :)

از چی ؟!

از زندگی 

مگه اینی که من دارم زندگیه ؟!

شاید !

خیلی دلتنگم :)

دلتنگ چیزایی که شاید یه روزی سرشار بودم ازشون ...

واقعا بودم ؟!

از جایی که یادم میاد همیشه یه چیزی میلنگید ! 

هیچ وقت نمیتونستم خوشحال خوشحال باشم چون یه چیزی نبود :)

ولی الان خیلی خسته ام و خیلی دلتنگ :)

میگن هرکی دلتنگ هرچی میشه بوی همونجا رو میده !

من بوی چی میدم ؟!

بوی خنده :) 

شادی :) 

عشق :) 

بغل :) 

زندگی :)

کی زندگیم انقدر تلخ شد ؟!

میشه تموم شه ؟!

میشه این عطر خسته تنم با یکی از اون عطرای گرم و شیرین عوض بشه ؟!

میشه دلم گرم باشه ؟!

واقعا میشه این حس پوچ که داره تو رگام جولون میده نابود شه ؟!

خسته ام !

مثه چوب کبریتی که تا اخرش سوخته :)

چون از اول واسه سوختن به وجود اومده بود !

ولی واقعا من به وجود اومدم که بسوزم ؟!

خیلی دردناکه :)

پس چرا تموم نمیشه این کورسوی لعنتی که اسمشو گذاشتن زندگی ؟!

ولی واقعا این اسمش زندگیه ؟!

مگه زندگی نباید قشنگ باشه ؟!

به قول شاعر 

انکه نامش زندگیست ما را کشت :)

در عجبم انکه نامش مرگ است با ما چه ها خواهد کرد !